Monstrancja to naczynie liturgiczne służące w Kościele Katolickim do kultu eucharystycznego. Używana jest od XIV wieku do wystawiania hostii w czasie procesji, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz nabożeństw. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „monstrare” co oznacza „pokazywać”. Pierwsze prototypy monstrancji pojawiły się już w 1264 roku, kiedy to papież Urban IV ustanowił uroczystość Bożego Ciała. Wtedy do wystawiania hostii używano przezroczystych puszek, które z biegiem lat stawały się coraz bardziej ozdobne. Monstrancja, którą znamy obecnie, czyli w kształcie słońca, powstała w okresie baroku. W dzisiejszym świecie istnieje niezliczona ilość monstrancji różniąca się wyglądem.

Budowa monstrancji

Monstrancje zazwyczaj wykonywane są ze szlachetnych materiałów, najczęściej ze złota, często ozdobione są również kamieniami szlachetnymi. Centrum monstrancji jest oszklone, aby widoczna była hostia, która jest w niej umieszczona. W religii katolickiej hostia jest znakiem obecności Jezusa Chrystusa, dlatego też wierni oddają jej cześć umieszczając w zdobionej monstrancji. Samo naczynie również traktowane jest z najwyższym szacunkiem, gdyż według wierzeń znajduje się w nim ciało Chrystusa. Hostia w monstrancji znajduje się tylko na czas adoracji, po jej zakończeniu kapłan za pomocą specjalnego uchwytu umieszcza ją z powrotem w tabernakulum.